Het kantelpunt van… gedragsbioloog Dennis Vink
“De link tussen dierenwelzijn en mijn voeding wilde ik niet inzien..”
Surinaamse kip
“Als kind was ik echt gek op kip. Voor mijn verjaardag vroeg ik niet om cadeautjes – ik wilde vooral dolgraag een grote pan Surinaamse kip die ik dan helemaal zelf mocht opeten. We aten thuis sowieso bovengemiddeld veel vlees, kwark en eieren. Ik ben opgevoed met het idee dat dierlijke producten gezond en nodig zijn.”
Dierenvriend
“Tegelijkertijd was ik een grote dierenvriend. Ik speelde met huisdieren of dierenspeeltjes, keek veel dierenfilms en wilde altijd naar de dierentuin. Later ging ik biologie studeren, ik specialiseerde me in ecologie en diergedrag. Op mijn 19e kwam een jongensdroom uit: ik werd dolfijnentrainer in het Dolfinarium. Dat vond ik in het begin heel cool, maar al gauw werd me duidelijk dat het leven in gevangenschap voor dolfijnen vreselijk is.”
Dierenrechten
“Tijdens mijn master verlegde ik mijn aandacht richting dierenwelzijn en dier-ethiek, maar ondertussen bleef ik volop vlees, vis en zuivel eten. Als ik de bus miste, liep ik naar de AH To Go voor een pakje kipfilet. En na een training in de sportschool at ik een bak kwark leeg of maakte ik een omelet met drie eieren. De link tussen dierenwelzijn en mijn voeding wilde ik niet inzien.”
“Elke twintig minuten moesten we de varkensstal uit om frisse lucht te halen— en dat terwijl de longen van varkens net zo gevoelig zijn voor ammoniak en fijnstof als die van ons!”
Ammoniak
“Dat begon langzaam te veranderen toen ik voor een dierenwelzijnsonderzoek in slachthuizen en stallen kwam. Die voldeden aan de hoogste standaarden, maar toen ik de varkens en de melkkoeien daar in de ogen keek, was ik geschokt. Zo’n leven zou ik mijn grootste vijand nog niet toewensen. Elke twintig minuten moesten we de varkensstal uit om frisse lucht te halen— en dat terwijl de longen van varkens net zo gevoelig zijn voor ammoniak en fijnstof als die van ons!”
Schijnargumenten
“Die ervaring leidde tot een periode van verwarring. Ik voelde en wist dat ik geen dierlijk voedsel meer wilde eten, dat ik niet langer verantwoordelijk wilde zijn voor het dierenleed dat ik gezien had, maar met allerlei drogredeneringen probeerde ik het toch goed te praten. Dan zei ik tegen mezelf dat mijn vlees vast anders was geproduceerd of dat ik nu eenmaal niet zonder dierlijke producten kon na een zware workout. Pas toen iemand die zelf plantaardig at, me confronteerde met die schijnargumenten, viel het kwartje. Als ik echt om dieren geef, realiseerde ik me, geef je geen cent meer uit aan dierlijke voeding. Zo is het gegaan. Inmiddels eet ik al acht jaar volledig plantaardig. Dat had ik 22 jaar eerder moeten doen!”
Dennis Vink is gedragsbioloog, gespecialiseerd in diergedrag, -welzijn en -ethiek. In 2020 begon hij het blog Plantbased Dennis als platform voor vegan inspiratie.